Nog een bakkie en dan gaan we richting ziekenhuis,redelijk geslapen en toen ik wakker werd zei tegen Eef er zijn twee mensen,Dr. Bos enGod, die weten hoe deze dag gaat lopen,en misschien drie exstra die boven met ons mee leven en als beschermengels met ons mee gaan.Zoals je het wel eens zeg God zal het weten.Dit is een stukje van mijn vertrouwen in God sommige van jullie kennen het gedicht van Langs het strand en een paar voetstappen zichbaar zijn, dat gedicht blijft altijd in mijn hoofd hij moet me nu dragen en zorgen dat ik straks weer zelf kan lopen.Vorige keer gaf me dit ook veel kracht.
Koffie en op naar het ziekenhuis