Vanochtend dus weer voor het eerst dit seizoen wezen zingen in het inloophuis. Wat een warme deken om je heen als je binnen komt en we hebben heerlijk gezongen was echt ontspannend en gaf me ook energie. Ook waren ernatuurlijk emoties, een van mijn lotgenootje die ik september vorig jaar heb leren kennen op een gespreksgroep voor mensen die ongeneeslijk ziek zijn. We hebben iets speciaals opgebouwd met elkaar. We weten dat ze erg ziek is nu en niet veel tijd meer heeft. Dit is zo onwerkelijk en oneerlijk. We voelen allebei het zelfde. Dit hoef je niet uit te spreken. Het was fijn om naast haar weer te mogen zingen want zij kent wel de noten lezen is heel muziekaal en zing echt heel mooi, ik zing eigenlijk op gehoor zie wel als de noten omhoog gaan of naar beneden maar welke noot het is het is weet ik niet.
Vandaag heeft onze kleine dochter een mooie huishoudelijke taak gedaan het huis gestofzuigd toe ik vanochtend aan het zingen was wat een kanjer zo uit zich zelf.
Het weekend schijnt de zon en zoals ik voel ga ik daar van genieten en hopelijk vele mensen want dit is mooi herfstweer.
Fijn weekend
Hai Monique, dank je wel voor je lieve reactie op mijn blog. Er waren veel technische problemen met de site, maar alles werkt weer steeds beter.
BeantwoordenVerwijderenIk ben heel blij voor je dat je zo fijn hebt gezongen, volgens mij geniet je daar altijd heel erg van! En je hebt echt grote stoere dochters, wat lief dat ze zo uit zichzelf heeft gestofzuigd. Daar kun je echt trots op zijn!