Een laat bericht,we zijn met zijn alle bij pa/opa geweest ook de kleinkinderen, wilde hij nog graag vandaag zien.We waren er allemaal en zo mooi hij leefde weer helemaal op wel praat hij zachter en is vermoeid maar kijk goed naar iedereen en heeft net als altijd met iedereen zijn praatje gemaakt over alle dingetjes waar iedereen mee bezig is.Hij heeft zelfs nog even een sjaagie gerookt en een bakkie slapppe koffie.DE kleinkinderen zijn met hem op de foto geweest en hij blijft maar praten.We hebben gedag gezegd en tegen Eef zei hij tot morgen,we zijn daar niet zeker van maar zoals hij was toen we weg waren komt er nog een morgen voor hem maar je weet het niet hij heeft morfine en zijn lichaam is leeg,maar hij was nog lekker warm.En genoot echt van dit moment.
De meiden hebben hem dikke kussen gegeven,ik had het moeilijk met het afscheid nemen, pap en ik hebben zo onze gevoelens met elkaar gedeelt.Gisteren hebben we ook al even gepraat met elkaar toen was hij ook heel goed en toen ik weg was gegaan,ging het ineens niet meer goed vertelde hij.
Hij is zo rustig en echt niet bang om dood te gaan.Op weg naar mam ,mijn vader en al die andere daar boven of waar dan ook?Zijn geloof geeft hem ook rust en vertrouwen.
In dat kleine kamertje had ik het soms erg benauwd ,wordt daar dan heel onrustig en had veel last van mijn lever nu thuis is het veel minder misschien is spanning wel iets wat dat gevoel erger maakt,ik weet het niet.Geen pijn hoor!
Vannacht een goed nacht maken en kijken wat de dag van morgen ons weer brengen gaat.
Hoi Monique,jullie maken zo wel weer een hoop mee zeg.Wel heerlijk dat jullie in de efteling zo'n lekkere dag hebben gehad.Leuk zo die foto,s in de sneeuw met de meiden.Wel balen dat je af en toe zo onzeker word van je lichaam.Heel veel sterkte weer de komende week en wij denken aan jullie.x peet en monique
BeantwoordenVerwijderen