een kilometertje gelopen?

Vandaag even een klein wandelingetje gemaakt met Eef was wel afzien op het laatst maar was toch lekker ,daarna een soort gevoel van dat ik keihard op mijn stuitje was gevallen voelt het gelukkig weer wat spoeler en minder pijnlijk.
De handen en voeten zijn gevoelig maar te verdragen,Nog 3 keer een dosis van de chemopillen en dan weer even rust in elk geval voor mijn lijf mijn koppie niet maar dat begrijpen jullie.OP naar volgende week.
Heb wel een raar gevoel op die lever steeds,geen pijn maar ik kan het niet goed omschrijven, ik hou voor me zelf zo dat het de werking van de chemo is dat hoop ik natuurlijk,ben ook wat op inerternet aan het googellen is niet altijd slim maar soms zie je ook positieve berichten op de BVN site.Wordt straks wel weer minder.
De meiden doen het fantatich zitten goed in het velletje hebben wel hun vragen over volgende week maar ik zeg steed eerst moeten we horen of ze zijn gaan slapen,de vraag als dat niet zo is kwam natuurlijk, heb gezegd dat ze dan misschien ander chemo gaan doen en als dat niet helpt ,daar kwam die rot vraag weer Ga je dan dood?Dit is zo een klote gevoel als ze dit vragen,mijn antwoord t is dat we eerst moeten af wachtten en dat ik er alles aan doe om de kanker te stoppen,ik kan nu nog niet direct zeggen en wil hun nu nog niet te veel mee belastte als het mis gaat in de toekomst. Al weet ik dat kinderen daar eigelijk al voelsprietjes voor hebben,en zeker Lianne maar vlak om mooie kleine meisje niet uit doet soms of ze dingen niet hoort maar ondertussen.
Maar we blijven vechten voor het maximale met mijn kanjers!!!