Even jullie bijpraten,het gaat nu weer goed met mijn gisteren was een zware dag was erg moe lichamelijk en emotioneel ,maar had ook best druk gehad,voor mijn doen en in mijn situatie,denk ik?Het lijkt ook wel of die derde en vierde dag na de chemo extra vragen van mijn lijf.
Milou heeft een heerlijke verjaardag gehad en genoten van al de visite en kadootjes, 9 jaar al weer en voor mijn gevoel pas,want eigenlijk blijft ze altijd mijn kleine grietje.En heeft ze me nog zo lang nodig,dit maakt deze dagen toch heftiger dan het normaal is,je denkt veel aan volgende jaren hoeveel volgende jaren mag ik er nog bij zijn als het aan mijn ligt een jaar of 7,liever meer maar dat weet niemand.Je wordt een soort van hebberig erin om maar zo veel mogelijk jaren te krijgen.
Gisteren had ik veel last van mijn handen en voeten ook dat neemt weer iets af,gisteren toch gelopen met Eef,was flink koud maar wel lekker. De meiden waren opgehaald door mijn neef en zijn vriendin ze hebben kolonisten gedaan helaas voor Milou heeft ze niet kunnen winnen dit keer,Lianne op de wii gespeelt,daarna zagen we elkaar bij Cor op zijn verjaardag.
DE dame hadden weer een gezellige dag gehad zeiden ze in de auto en zo moet het zijn voor hun,het huisje van Berry en Karin vonden ze reuze gezellig en hadden er hele verhalen over hoe ze dat ook zelf zouden willen,zo mooi die toekomstdromen.
DEze week weer de laatste chemopillen van deze kuur en dan zit donderdag 5 erop op naar 6 en hopen dat het zijn werk heel lang blijft doen,en mijn lijf zich goed houd metname mijn bloeddruk maar de hompatische middellen heb ik in huis en gebruik ze even abrikozen kopen deze zijn er ook goed voor ik probeer alle zeilen bij te zetten.
Even moet ik nog denken aan een voorval zaterdag,ik liep op de brug in ons dorp,was beetje druk met auto's toen een mevrouw ook over de brug kwam en angstig zei je bent je leven niet zeker,dat is zo, zei ik. met een ander gedachten dan zij had waarschijnlijk,rare woordspellingen zijn er soms.
De week is weer begonnen en we gaan ervoor,lekker lopen en wat foto in plakken en de dingetjes in huis die ik zelf nog kan doen met met handen.
Het blijft hopeloos, he, die onzekerheid over de toekomst? Ik weet niet meer hoe de tekst precies was, maar het kwam erop neer:
BeantwoordenVerwijderenThe past has gone
The future is still to come
The present is now, and that is why they call it present!
Maar kan me voorstellen dat leven in het NU niet altijd meevalt hoor!
En bizar inderdaad, zulke uitspraken die opeens in een heel ander daglicht komen te staan.
Denk aan je!
Liefs.
Ada