Soms moet je dingen doen die je altijd al in het vooruitzicht had??

Het was even een slapeloos nachtje nadat ik een telefoontje van mijn vriendin uit canada kreeg,zondagavond.Zij is een collega uit het Franciscus gasthuis Rotterdam en zo mijn vriendin geworden en gebleven ook al zit de oceaan ertussen.Wij zijn samen in de kuip een U2 concert geweest toen wij allebei wisten dat ons leven zou gaan veranderen zij verliefd op nu haar Canadese, Chinese mannetje,Stan, en ik kreeg zou toen al heel snel mijn mooie Chinese meisje om in ons hart en armen te sluiten.Ze belde met de mededeling en vraag dat ze twee kaartjes voor het concert van u2 in Toronto had en die waren voor Eef en mijn,alleen een tickets nog, en bij haar in huis kunnen we logeren.Ze weet ook heel goed hoe moeilijk ik het vind om mijn meiden hier thuis achter te laten,want deze moeder vind ze te klein,en denkt dat ze niet een weekje zonder mijn kunnen op deze leeftijd.Als ze groot zijn zou ik wel gaan heb ik altijd gezegd ,maar nu voelt het vreemd maar goed dat ik de beslissing heb genomen om alleen naar Petra te gaan,Eef vind het o.k. als ik ga hij heeft niet veel met u2 en vind het goed en leuk voor mijn als ik naar Petra ga,hij kent haar wel maar dat is anders dan voor mijn,dan blijft hij thuis met de meiden thuis,en krijgt dan vast hulp van mijn zus en schoonzus, denk ik?Het is eigenlijk heel vreemd dat ik deze beslissing neem niet dat ik denk dat het niet meer kan over een tijdje maar het kan altijd gebeuren dat het straks niet zou kunnen al hopen we dat niet maar de toekomst weten we niet. Lianne vroeg of we dan een keer gingen als ze groter zijn en ik zeg dan, dat kunnen we dan misschien wel doen?(Slag om de arm om het zo maar te zeggen.)
Het is nog steeds onwerkelijk dat het echt gaat gebeuren over drie maanden .ik bij Petra in Canada aan de koffie met een stroopwafel iets wat we elkaar wel eens schreven als geintje.In mijn eentje vliegen,maar ik heb het gevoel dat het goed is om het te doen, en soms moet je doen wat je gevoel aangeeft ,ook al vind ik het erg spannend en onwerkelijk.
Als ik nu 8 juli ook nog eens een goede uitslag heb dan weet ik helemaal dat ik de juiste tijd gekozen heb om naar Petra te gaan.De Chemo doet zijn werk in de avond krijg ik het weer koud maar dat was de vorige kuur ook dus maak me geen zorgen over,bijna al weer een week, dan ben ik weer op de helft en met alle drukte die gepland is met allelei afsluitingen van de dames en andere dingetjes gaat de tijd snel en voor ik het weet ga ik weer in de CT scan.(2 juli)