Om half 10 waren we aan de beurt,bij binnenkomst toen we zaten vroeg ze hoe het was,dus vertelde dat ik erg gespannen was voor de uitslag.
Waarop ze antwoordde terecht want helaas doet de chemo zijn werk niet meer en een plek op mijn lever is weer actief en groter aan het worden.
Wat er dan weer allemaal gebeurd kan ik even niet beschrijven maar jullie snappen dat ik er even door heen zat samen met mijn kanjer wie me vast hield en geen moment meer los liet.
Het komt er eigenlijk op neer dat de volgende chemo van de plank moet komen om weer te remmen,over twee weken terug op contole en de rest horen jullie wel,nu eerst het moeilijkste van deze dag onze meisjes vertellen dat ze weer wakker worden en dat we weer gaan proberen met andere chemo om ze te laten slapen.
Laat de kaarsjes zeker brandde want ook nu heb ik hem nodig om weer kracht en moed te krijgen om deze weg weer op te gaan,ik had gehoopt dat er wat anders achter die bocht zou liggen.En dat dat steentje minder scherp zou zijn maar ik blijf vechten al weet ik dat ik het niet zal winnen maar geef nu nog niet op!!