Gistren naar de chirurg geweest op het fietsje.Hij kon niet veel meer vertellen de oncologieverpleegkundige had eigenlijk alles al heel duidelijk vertelt.Wel moest hij de risico's vertellen,maar we hopen dat die bespaard blijven b voor mijn.
Daarna naar de narcotiseur,ook niet veel nieuw alleen dat mijn bloeddruk wel hoog onder druk toch nog 95,was maar alleen een aandachtpunt was.
Daarna even langs mijn collega's wat voel ik me daar toch elke keer welkom al ben ik er niet zo vaak meer omdat het werk weer even uitgestelt werd door de teleurstelling die ik weer allemaal moest verwerken en mijn zwager zijn overlijden.
Er wordt koffie aangerukt en willen allemaal mijn verhaal horen,volgens mijn moeten jullie daar nu we zat van worden,maar vind het heel fijn dat jullie luistren naar mijn verhaal en jullie allemaal zo mee leven,ik hoop zo dat ik echt weer een tijdje mag werken als deze chemo erin zit,en dat jullie altijd toch mijn collega's mogen blijven.
De middag was gevult met kijkles bij de gym van Milou,eten koken en daarna inloopavond op school.Toen naar het koor want we zijn de kerstliedjes aan het instuderen,allelei moeilijke talen,maar als ik de lettergrepen zing gaat het wel aardig.Daarna jaarvergadering.
Lange dag en was best moe maar lekker moe deze vermoeidheid is niet erg geeft een voldaan gevoel.

Ik wil even reageren op mijn reacties , een lotgenoot heeft gereageerd,Mandy de aanleiding dat we elkaar vinden is niet fijn maar ik vind het zo mooi dat we via Internet elkaar vinden en misschien wel kunnen steunen,zoals je leest heb ik nog een lieve lotgenoot Marjolijn welke mijn ook veel kracht geeft door haar meelevende woorden, en ze weet wat je voelt.Die Xeloda is bij mijn dus ook op gehouden met werken heel herkenbaar.Mandy ik hoop dat we nog veel contact hebben om elkaar te steunen en voor elkaar een luistrend oor kunnen zijn.

Vandaag lekker gewoon de dagelijkse dingetjes doen,daar kan je zo van genieten even geen patiënt lijkt dat dan,maar de waarheid is helaas anders.