Vandaag met de mijn zus de stad in geweest per rolstoel,ging goed maar dan zie pas wat een vervelende dingen mensen in een rolstoel tegenkomen,te hoge pinapparaten is echt heel vaak geen automatisch deuren en niemand die dan helpt.
Maar we hebben het een en ander gekocht voor Milou nog niet alles maar we zien wel wat er nog de komende dagen van komt.Want zondag is mijn kleine meisje jarig en daar moeten we feest van maken voor haar en voor ons.
Boven wordt hard gewerkt aan het kamertje van Milou,en ik loop soms maar wat te kijken en rommel dan even wat,frustrerend maar weet dat ik geduld moet hebben.
Het gaat al beter dat wel alleen dat slapen blijft geen succes en ben dan eigenlijk al moe op het moment dat de dag begint.
Met mijn chemo had ik nog meer energie dan nu!
Mijn arm lijkt af en toe beter te zijn maar het volgende moment voel ik heel wat anders,Remi is aan de behandeling begonnen en hoop dat het resultaat gaat hebben anders wil ik de volgende controle naar de neuroloog om daar even alles door te laten meten.
Het weer nodigt in elk geval niet uit om naar buiten te gaan wat is het nog koud en somber,maar als het voorjaarzonnetje weer gaat schijnen loop ik weer lekker door de schipluid se polder.