over een week op schiphol

Kan het soms nog steeds niet echt geloven dat het volgende week echt zo ver is.Zo lang naar uitgekeken,Toen in november 2009, dat het niet door ging,ik daar weer rust mee kreeg, en twee weken na die datum konden wij dankzij onze familie de grote reis boeken,dan denk je het duurt nog lang maar nu echt nog maar een week.
Ik heb soms ook niet het idee dat het waar is dat ik volgende weekend in het geboorteland van mijn meisjes mag zijn.Ik ben zo blij dat ik het allemaal mee mag maken in best goede gezondheid om het zo maar te zeggen, na de diagnose in 2008 hadden we zo van moeten we niet in 2009 gaan maar toch gaf mijn gevoel dat niet overhaast te doen en het jaar 2010 te gaan ,wat we al jaren zeiden.Voor Lianne naar de middelbare school ging.
En het is werkelijkheid mijn toekomstbeeld tot nu toe komt uit,iets wat ik anderhalf jaar geleden wel hoopte maar diep in mijn hart niet wist of het echt zo kunnen en of ik zo een grote reis.De koffers staan open er moeten nog wat dingetjes worden gekocht en het speelgoed wat verzameld is ligt hier in de kamer,ook hoop ik dat ze het ook wel mogen geven aan de kinderen,soms weet je dit soort dingen niet in china.
Gistren had ik weer een flinke dipdag wat betreft energie maar vanochtend kwam het weer goed die arm even in de gate houden en anders volgende week nog een keer naar Remi.
Fijn weekend allemaal met een lekker zonnetje echt voorjaar,kunnen we vast beetje wennen!