Vandaag een dal waar ik door heen moet nu niet lichamelijk maar geestelijk, en die zijn ook niet eenvoudig.Probeer mijn rug weer te rechten en naar de dingen te kijken welke ik heb,mijn kanjers ,de lieve mensen die zo dicht bij mijn staan,al het mooie wat ik met hun mag doen en gedaan heb,maar soms is het toch moeilijk om het allemaal weer op het positieve spoor te trekken.
De dag is gelukkig zonnig welke mijn stemming probeer op te krikken.
Afscheid nemen van mijn werk dat gaat gebeuren, afgekeurd, is de stempel die bij de stempel kanker op mijn wordt gedrukt.
Mijn werk ,het zorgen voor,wat ik met zoveel liefde deed en zo graag nog even had willen doen als de tijd weer beter wordt en de chemo weer voor rust zorgt,maar ze houden ook geen kostgangers in het bedrijfsleven dat snap ik ook best!
Toch is het definitief weg vallen van mijn baan een harde dobber,natuurlijk weet ik dat werk niet het belangrijkste is maar in een mensenleven is je baan en zeker als je het met veel plezier en liefde doet toch heel belangrijk.
Mijn werkomgeving met alles eromheen ga ik zo missen,ook al weet ik dat ik welkom ben het zal nooit meer worden hoe het was,Dat is even zwaar KLOTE op het moment.
Maar dan na dat bericht en je weer op te krikken voor Milou, stap je weer samen met Eef in de auto en gaan we voor Milou schaatsen kopen want die moet zaterdag weer beginnen en met te kleine schaatsen is niet fijn.
Milou snapt niets van mijn verdriet maar daar is ze ook nog veel te klein voor.
En ga ik morgen weer voor de tweede gift van deze kuur want daarmee kan gelukkig niemand mijn stoppen en blijf ik doorgaan tot het werkelijk niet meer kan en alles van de plank is afgekomen.
Ik weet dat ik hier ook de kracht weer voor gaat krijgen, om dit een plaatsje te geven ,ook daarin blijf ik voelen dat Hij mijn draagt.
Morgen schijn de zon weer????
He Monique,
BeantwoordenVerwijderenIets wat je met zoveel liefde doet en los moet laten is inderdaad heel zwaar en voelt zo oneerlijk. Proberen dit ook weer een plek te geven, wij zouden je allemaal willen helpen. Heel veel kracht en liefde toegewenst en laat de zon morgen maar weer volop schijnen zodat het jou warmte kan geven!!
Heel veel liefs,
Asline
He Mo, dit is weer ff een flinke tik voor je, logisch toch, dit wil je niet maar het moet en dat is juist zo balen. Kop op Mo, er blijven gelukkig
BeantwoordenVerwijderennog heel veel mooie dingen over om van te genieten.
Warme knuffel van de westlander,
jol.
Lieve Monique
BeantwoordenVerwijderenBegrijp je verdriet zo goed meissie, werk wat je met zoveel liefde en plezier hebt gedaan, moet je opgeven en dat doet pijn.Wens je heel veel sterkte en kracht om ook hier weer doorheen te komen. Blijf je vasthouden aan wat er nog wel is in je leven.
Je bent een sterk mens met ongelofelijk veel kracht in je lijf . Geef niet op meid we denken aan je.
Liefs t thea en o martien
Hoi Monique, Je werk is een stuk van je leven en dat moeten missen is hard, voor je collega's en zeker voor jou! Maar de indruk die jij daar gaat achtergelaten zal altijd aanwezig blijven daar, JIJ dus ook.
BeantwoordenVerwijderenWeer zo'n geval van weten dat het niet anders kan maar zoooo confronterend, bah!
He meid zet'm op morgen en laat maar weer een aantal van die stomme cellen sneuvelen.
Ik zal aan de zon vragen of 'ie morgen voor jou extra z'n best wil doen!
X, Linda
Ja lieverd, dat zijn ook hele moeilijke dingen. Steeds weer dat moeten inleveren, dat is zeker niet makkelijk.
BeantwoordenVerwijderenJe weet dat het gaat komen, maar als dan de bevestiging komt, is het moeilijk en geeft het verdriet. Laat maar komen, dat is een deel van de verwerking. En geeft je straks weer ruimte om andere dingen te doen.
Sterkte meis.
lieve lieverd.... machteloos door regeltjes der wet... en daar kan ik niet mee omgaan, er zou een potje voor jou moeten zijn, een complimententoeslag!!!!!! Ik krijg het niet voor elkaar.... ik heb het niet in mijn vermogen... en daar baal ik van, want ik kan je niet missen... ik gun jou de gouden randjes van het werk! Als ik de baas was.... maar dat ben ik niet en de wereld is hard. En toch zou er voor mensen als jij een potje moeten zijn! Met diep respect! luf joe! Mariska
BeantwoordenVerwijderenlieve monique ik denk aan je!!! dikke x Sacha
BeantwoordenVerwijderen