Het gedicht wat er nu even boven mijn blog staat wil ik even delen met jullie,want vandaag lag er weer zo een scherp steentje op mijn pad.De uitslag was niet slecht want er is te zien dat de kankercellen niet verder groeien dus de chemo doet zijn werk ,om ze te laten slapen zoals we dat altijd in het begin tegen de meiden vertelde.Slapen doen ze dus gelukkig maar dan heb je toch daar weer de confrontatie met je lijf waar die kanker in zit.Op mijn lever duidelijk de plekken te zien, de grootste plek daar waar al je aders de lever in komen.Dan bevliegt het me, ik heb kanker en dat gaat nooit meer weg hoe hard ik ook vechten zal ik kan het niet winnen van dit monstercellen in mijn lijf.
Tegen de wind in fietsend naar huis was mooi om mijn woede even te uiten tegen de wind en de tranen even laten rollen.Van de wind daar kon ik van winnen vandaag!!
Natuurlijk geef ik niet op maar heel soms dacht ik even,ik voel me zo goed ik kan geen kanker hebben,ben enorm dankbaar en probeer te genieten van alles wat ik nog krijg en mee mag maken met mijn kanjers en de mensen van wie ik zo enorm veel hou.Als je dan de scan ziet blijf dit steentje best sherp,ik pak hem ook vandaag weer op en haal de scherpe randjes eraf leg hem weer op mijn pad want hij is van mijn levenpaden hoort bij mijn pad,en loop weer verder.
oh lief.... wat gun ik je het zo... geen zorgen.... helaas, dat ligt niet in mijn vermogen. Ik begrijp ineens waarom het zo waait, maakte me al zorgen omdat de zon niet scheen, bang dat door de wind je de woeste baren moet gaan betreden, maar het waait/ stormt zo enorm omdat jij je woede kwijt moest en in ieder geval van iets moest winnen!!!! Ik ben blij dat de chemo aanslaat en dat de cellen slapen.... zucht... niet voor niets... ik wens je enorm veel energie!!! Kuzzz
BeantwoordenVerwijderenHa Monique,
BeantwoordenVerwijderenMet kippenvel je gedicht en je stukje gelezen. Je bent en blijft een vechter. Ik heb diep respect voor je.
Hartelijke groet
Lia Kester
Ja lieve meis, soms is het zo moeilijk, en zijn de steentjes ook zo scherp.
BeantwoordenVerwijderenMaar jij bent zo sterk...!!
Fijn dat jij je lekker hebt uit laten waaien door de wind, en dat je daarvan gewonnen hebt.
Een mooi gedicht heb ik voor jou.
Levenskunst
Het leven dat heb je maar gekregen.
Het leven aanvaarden is een gegeven.
Er mee omgaan is de kracht van het leven.
.
Het leven is ook steeds blijven groeien.
Het leven is om jouw deel en doel te begrijpen.
Er mee omgaan is de kracht van het beleven.
.
Het leven is ook maar weer steeds zoeken.
Het leven is weer opnieuw ontdekken.
Er mee omgaan is, je leven zinvol maken.
@Ben
En jij bezit die levenskunst...!!
Hou hem vast en gebruik hem goed.
Knuffel en een dikke kus lieve meis.
Mooi gedicht!
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp perfect wat je bedoelt in verband met het zien van de scan. Het is hard, maar het belangrijkste is jouw strijdlust. Zoals je zelf zegt, doorgaan!
Een dag met extra scherpe steentjes..... Mooi gedicht en verwoord lieve Monique. Het is goed te horen als ze zeggen dat de cellen slapen en de chemo z'n werk goed doet, maar ook weer zo confronterend als je ziet wat het van binnen met je doet. Maar jouw vechtlust is voelbaar door het scherm heen!
BeantwoordenVerwijderenHoud moed en kracht!
Liefs, Irma
Lieve Monique,
BeantwoordenVerwijderenWat bewonder ik jouw vechtlust en hoe je ermee omgaat. Ik ben blij dat de chemo zijn werk doet en jou nog laat genieten van je gezin en de dingen er omheen.
Liefs, Marianne
Hallo Monique,
BeantwoordenVerwijderenwordt je leventje weer ff helemaal door elkaar geschut, maar weet je,na deze storm wordt het weer wat rustiger, zo ook bij jou en gaan we weer verder met z.n allen, sterkte meis, kuffel van de westlander.
Jol.
Hoi Monique wat jij bewoord met je gedicht is zo herkenbaar in jou die enorme strijdlust om door te vechten. Blijf dit doen en zie vooral de positieve dingen en geniet van je gezinnetje dat is wel erg belangrijk.
BeantwoordenVerwijderenWe denken aan jullie en ik steek weer een kaarsje voor je op.
liefs Merian
lieve Monique ik zou willen dat ik de scherpe kiezels voor je weg kan schoppen.De eerste die ik vandaag tegenkom.......! dikke kus Sacha
BeantwoordenVerwijderen