Wat ik hoopte dat het niet was is wel waarheid

Vanochtend zei ik nog tegen Eef zullen we in bed blijven en deze dag niet gaan beleven,maar we weten allemaal dat de meisjes naar school moeten en de dag weer begint.
EEf eerst aan de beurt voetje nog niet helemaal hersteld fsio of operatie maar dat gaat hij nog niet doen.
De MRI scan wel beetje griezelig kennen jullie die film van Hannibal in zo een kooi moet je hoofd ook maar is licht en als je omhoog kijkt een foto welke de krapheid van je hoofd weggemoffeld.
Na de MRI naar de neuroloog wat kan wachtte lang duren,daar kwam hij vanuit het andere gebouw waar hij de MRI was wezen bekijken.
Dan valt alles weg in je hoofd daar waren die woorden uitzaaiingen in de hersenen een te grote van een centimeter welke veroorzaakt dat het onderstel niet zo doet als ik zou willen ook waren er allemaal kleien stipjes te zien.


Wat er toen gebeurde was alleen het liedje van Marco naar Eef je raakt me kwijt!!Wat was hij sterk en hield hij mijn vast was daar voor mijn maar hij moet toch ook angst hebben?.Eigenlijk kan je dan niet meer denken op dat moment allen maar huilen ,boos zijn ,teleurgesteld zo gevochten al zo lang,  die 7 jaar welke ik zelf zei al die tijd ga ik niet halen dat is nu bijna wel zeker, daar wat de slechtste plek is waar het kan komen.Hoe vertel ik het mijn meisjes.
De neuroloog ging direct bellen met de radioloog welke contact op  gaat nemen met mijn komende dagen en gaat een mail sturen naar dr.Bos zij is in het buitenland zij gaat bepalen hoe verder.

Lianne was al aan het SMSen toe we bij de arts zaten duurde haar te lang!!We hebben haar opgehaald van school ze voelde het al ,zei ze gisterenavond al toen had ze het ook al heel moeilijk.Milou ondergaat het verhaal en hoe ze er mee omgaat is zo moeilijkste ontdekken op haar manier?

Dit is een moeilijke dag voor ons alle en moet ook weer een plaatsje krijgen in ons gezien hoe verder is nog niet helemaal duidelijk maar ik probeer weer mijn schouders eronder te zetten voor mijn KANJERS.