Chemo gestart

De meisjes zijn in Lievelde,Asline kwam gisteren en is vanochtend met hun vertrokken,ik weet dat ze het enorm naar hun zin hebben daar en dat verdienen ze.Lekker met hun vriendinnen slapen kletsen spelen en van alles en nog wat.
Gisteren was een zware dag ik was enorm moe en de trap op is echt heel moeilijk waardoor ik alleen voor de nacht naar boven kan en dan met begeleiding van Eef en ook er weer af in de ochtend,het voetje wil echt niet veel meer doen een soort klapvoet.
Vandaag mijn eerste chemo gestart deze wordt in twee geven dus over 14 dagen weer de andere helft.We waren dik 4 een half uur daar, want heb ook direct APD gekregen zodat deze op de vier weken start met elke nieuwe kuur.Voor Eef een lange zit maar kon hij toch even uitrustte al moet hij zo af en toe mee naar de w.c. met rolstoel en pomp en slangetjes kregen we daar snel handigheid in.
Het gaat tot nu toe goed,hopelijk blijft dit net als voor heen maar ik ben bang dat ik alle andere keren geluk heb gehad en dat kan niet zo blijven gaan???Natuurlijk bid en hoop ik daarvoor maar dit begin is aal goed.
Hert mooie was dat ik mijn bloeduitslagenn ging bekijken waar ik eigenlijk bang voor was is niet zo de markers waren gezakt niet veel maar wel gezakt en nog meer waardes zoals mijn bili en wat leverwaardes dit maakt mijn blij en geeft weer kracht om door te vechten.
Toen ik daar lag kwam een 9hoofd)oncologieverpleegkundige op de afdeling met een patient om uitleg te geven ze zwaaide even,dit is zo een lieverd en kan goed met haar praten zij heeft altijd wel even tijd voor een praatje,dus nu kwam ze ook terug en had het laatste stuk van mijn verhaal nog niet gehoord.Ze vroeg of ze wat kon doen dus vertelde van de nachten dat ik niet veel slaap en daar paracetamol n voor neem en nu weer met codiene maar daar ga je niet zo lekker van naar de w.c. of er een andere pijnstiller kon.Dat ging ze regelen na een half uurtje kwam ze terug maar in de lift al denkend en vond ze het beter dat er toch eerst naar gekeken werd,dit omdat het niet echt pijn is maar onrust in mijn benen,mee denken dat doen ze en dat is fijn,want het is ook niet echt pijn wat ik heb(dit vergeleken met die schaambeenbreuk)maar onrust of ik mijn benen de hele tijd moet bewegen om dit weg te krijgen en echt helpen doet dat ook niet maar in je slaap je benen wiebelen,dat lukt niet om dan door te slapen.
Morgen dus weer een ritje naar het ziekenhuis niet mijn eigen arts want die is op vakantie.
Nog mooi nieuws is dat volgende week woensdag een andere instantie,omdat de gemeente allen maar aanpassingen in huis doet en niet de rolstoel, komt kijken welke aanpassingen er gedaan kunnen en mogen worden in huis.Ik hoop de traplift dit zou veel energie schelen en eigenlijk ook angst voor mijn en Lianne want zij maakt zich daar steeds weer zorgen om,en dat willen moeders niet dat kindertjes zorgen hebben en kan het niet weg nemen want ze ziet hoe stuntelig ik omhoog gaat.Ik heb jullie weer even bij gepraat en voor die nog op vakantie gaan geniet!!! En voor de thuisblijvers geniet ook al gaat het weer ons nog niet echt verwennen het komende weekend.