Gisteren dus de M.R.I, gehad en dacht dat ik die zelfde dag uitslag zou krijgen en plan van aanpak.helaas hebben we de hele middag samen met mijn zus zitten wachtten en toen Eef er was gingen we toch even vragen wanneer de dokter zou komen,maar er was geen uotslag dit viel enorm tegen waardoor ik flink aangeslagen was.Verdriet,woede onmacht en teleurstelling.Tranen vloeide in overvloed,ook mijn grote meisje heeft zo een heimwee naar mijn en wil dat ik thuis kom,ik ook maar eerst weten waarvoor ik nu zolang hier moest blijven.
Dr. Bos kwam ook nog even langs maar dit ligt bij de neuroloog en radioloog wat er met en uot de scan komt.Maar wel fijn om even met haar te praten,ze had wel dat het niet in mijn hoofd zit en de laatste waardes van de lever waren goed maar vandaag is er toch bloed afgenomen om nogmaals te kijken.
We gaan weer kijken wat de dag gaat brengen,pluk de dag zoals marjolijn zo vaak zegt.
Ga nu onder de doche ik hou jullie op de hoogte.
Wat een ellende toch in zo'n ziekenhuis. Wachten, wachten, wachten en dan geen uitslag. Laten ze dan ook niet doen alsof. Ik kan me hier zo kwaad over maken. Natuurlijk is dat emotioneel, je verwacht bericht en dan komt er niets.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het wel fijn voor je dat je eigen arts is langsgeweest. Misschien heeft ze je toch een beetje kunnen geruststellen over je hoofd en lever.
Heb je fijn gedouchet?
Heel veel sterkte. In gedachten bij je. Blijf moed houden dat je snel weer naar huis mag!
BeantwoordenVerwijderenHVJ xxx
Asline
Lieve Monique,
BeantwoordenVerwijderenWat een domper toch weer,stiekem gehoopt dat je vandaag misschien weer naar huis mocht.
Hou je taai meisje en probeer toch weer de positieve kantjes hiervan te zien.Je mannetje doet dat ook (nogmaals wat jij altijd ook zegt het is een kanjer)ik heb er enorm veel respect voor hoe jullie hier mee omgaan.Dikke knuffel Anneke
Hoi Moniek, sterkte met deze nare week. Wat leuk dat je in het ziekenhuis gewoon door kunt werken op je blog. Straks komen je meiden vast weer op bezoek.
BeantwoordenVerwijderenveel groetjes, Jos
Wat moeilijk allemaal voor je Monique. Hoop dat je gauw naar huis kan. Liefs Henny
BeantwoordenVerwijderenHoi lieve Monique, wat vervelend allemaal.
BeantwoordenVerwijderenKan me goed voorstellen dat de terleurstelling groot was. Maar hou je sterk he. De kaarsjes branden de hele dag.
Dikke kus Jeanet
Hé meis toch. Ja wachten op uitslagen duurt lang en helemaal als je in het ziekenhuis bent denk ik.
BeantwoordenVerwijderenThuis kun je toch meer afleiding vinden.
Ik hoop zo voor je dat het vandaag allemaal komt en jij snel naar huis, naar jouw kanjers kunt.
Ik denk aan je, dikke knuffel en sterkte.
Liefs Marjolijn.
Lieve Monique en lieve dappere Lianne,
BeantwoordenVerwijderenMet een brok in m'n keel en een dikke knoop in m'n hart heb ik het blog gelezen. Dit verdiend absoluut geen schoonheidsprijs. Op zo'n afdeling weten ze toch wel hoe belangrijk uitslagen zijn en hoe graag mensen weer naar huis willen. Ik kan me jullie verdriet en teleurstelling zo goed voorstellen. Lianne ik snap heel goed dat jij je moeder gewoon thuis wilt hebben want het is veel gezelliger en je zorgt zo goed voor haar. Ik hoop heel erg voor je dat ze vandaag weer fijn naar huis kan. Natuurlijk is het voor iedereen heftig zo'n opname, ondanks de prima zorg van Eef is er geen betere plek als thuis. Heel veel sterkte voor allemaal. Monique, je bent zo stoer en zo'n kanjer!